Sport i rozrywka
Aktualności
- Komplet informacji o 13. Rajdzie
- 13. Turystyczny Rajd Stroński przed nami
- Komunikacja gminna w Stroniu Śląskim
- Ze startu 12. Rajdu
- Tydzień dzieli nas od startu 12. Rajdu
Dla użytkowników
Pętla Gierałtowska
5723 – Pętla Gierałtowska
Stary Gierałtów – Karpno – Nowy Gierałtów – Stary Gieratów
Długość trasy: 11,60 km
Przybliżony czas przejazdu: ok. 1 – 1,5 godz.
Stopień trudności: łatwa, trasa rekreacyjna,
Nawierzchnia: gruntowa, asfaltowa, tłuczniowa
Przebieg trasy:
Wyruszamy z placu obok szkoły w Starym Gierałtowie. Stojąc przodem do płyty stadionu możemy obejrzeć wzniesienia Gór Złotych, których zboczami będziemy podróżować. Startujemy z drogą powiatową w kierunku zachodnim (do Stronia Śląskiego) i po ok. 0,5 km na wysokości mostu, za budynkiem skręcamy w prawo wraz ze znakami niebieskiego szlaku. Redukujemy biegi i wspinamy się drogą na skraju lasu. Z łąki wyniesionej ponad dolinę podziwiamy okoliczne wzniesienia Gór Złotych, a na pd.-wsch. ponad wsią kulminacje Gór Bialskich. Po krótkim odpoczynku pedałujemy dalej pod górę drogą leśną wraz ze szlakiem. Głęboko oddychamy i dotleniamy organizm, przed nami jeszcze kawałek podjazdu. Wyjeżdżamy na drogę asfaltową, którą w prawo pniemy się dalej łagodniejszym już podjazdem. Mijamy leśniczówkę, przy której lubią biegać dwa milutkie psy (strasznie szczekają ale nie gryzą). Jest to jedyny budynek pozostały po znajdującej się na tym terenie wsi Karpno. Po prawej stronie drogi między drzewami, można dostrzec pozostałości po dawnych zabudowaniach. Na rozwidleniu pozostawiamy drogę asfaltową i jedziemy dalej drogą leśną, równoległą do grzbietów Gór Złotych. Tu trasa osiąga najwyżej wyniesiony odcinek i zaczyna spadać powoli w dół. Dookoła piękny świerkowy las. Gdzieniegdzie prześwity w drzewostanie pozwalają na podziwianie krajobrazu po drugiej stronie doliny rzeki Białej Lądeckiej. Poruszamy się cały czas duktem wzdłuż stoków oraz biegnącej lasem ponad drogą - granicy państwa. Docieramy do krzyżówki, gdzie znajduje się schron przeciwdeszczowy. Tu przebiegają szlaki turystyczne na Przełęcz Gierałtowską i w kierunku Gór Bialskich. W dole wieś Nowy Gierałtów. Zjeżdżamy w dół (droga zgodnie z czerwonym szlakiem) do dna doliny i do drogi gminnej. Jedziemy wzdłuż prawego brzegu rzeki, przejeżdżamy przez most i dalej drogą powiatową do następnego mostu. Przekraczamy rzekę i wracamy na drogę gminną. Jedziemy drogą tuż przy brzegu rzeki aż do punktu wypadowego pod szkolą, gdzie kończymy trasę.
Ciekawostki na trasie:
Kościół pod wezwaniem Św. Michała Archanioła w Starym Gierałtowie. Jest to późnobarokowa, reprezentująca tradycyjny typ świątynia wiejska. Skromna budowla została wzniesiona przez lokalnego budowniczego przy wykorzystaniu obiegowych rozwiązań konstrukcyjnych i formalnych. Jednonawowy z wydzielonym prezbiterium zakończonym półkoliście. Od zachodu stoi smukła wieża nakryta baniastym hełmem.
Wyposażenie kościoła dość bogate i zróżnicowane. W trakcie remontu przeprowadzonego przed 1987 r. częściowo zrekonstruowano drewniany chór oraz wykonano na sklepieniu współczesne malowidło ze sceną Ukrzyżowania w stylu neoromańskim.
W średniowieczu okoliczne ziemie należały do państewka karpieńskiego, którego stolicą był zamek Karpień znajdujący się powyżej nie istniejącej już wsi Karpno na zboczu Królówki (799 m). Powstanie zamku datuje się na XIII w. Kilkaset lat temu, przez tereny, na których powstała później wieś Karpno, prowadził stary trakt handlowy - Solna Droga, który już we wczesnym średniowieczu łączył Czechy z Małopolską. Transportowano tędy sól m.in. z Wieliczki do Pragi. Pierwszym znanym z nazwiska panem zamku był Tomasz von Glubos, lennik króla Jana Luksemburczyka. Ród czeskiego szlachcica posiadał w herbie złotego karpia malowanego na niebieskim polu (stąd wywodzi się nazwa zamku - Karpień). W okresie wojen husyckich zamek spustoszono i w XV w. dwukrotnie palono. Później był ostoją miejscowych rabusiów, więc w końcu wojska księstw śląskich całkowicie go zniszczyły, a mieszkańcy Lądka Zdroju wykorzystali materiał podczas budowy zakładów leczniczych w uzdrowisku. Obecnie pozostały fundamenty, na głazie ustawionym na dziedzińcu wykuto w XIX w. plan zamku oraz ustawiono kamienną ławkę dla odwiedzających turystów.
